Districtsburgemeester Paul Cordy reageert op de voortdurende aanvallen op Nabilla Ait Daoud

Ik had naar aanleiding van het artikel vorige week in De Standaard over het anti-canonstandpunt van enkele historici een opiniestuk gestuurd naar De Standaard, als bedenker van het idee en gelet op het feit dat tot nu toe De Standaard vooral negatieve standpunten hierover publiceerde dacht ik zo een bijdrage aan de discussie te kunnen leveren. Na een week kreeg ik dan bericht dat ze helaas geen plaats hadden.

En ik kan dat begrijpen, de afgelopen tijd hadden ze immers al hun plaats nodig om niet minder dan zes opiniestukken te publiceren over de besparing van Nabilla Ait Daoud op de projectsubsidies. Daarmee wint die ene begrotingsregel met vlag en wimpel de wedstrijd “media-aandacht voor een besparingsmaatregel van een gemeentebestuur.” Ik denk dat er daarmee duizenden Vlaamse schepenen en burgemeesters heel blij zijn dat Nabilla alle besparingswind vangt voor heel Vlaanderen.

Want vergis u niet: in alle gemeenten in Vlaanderen wordt deze maanden de rode bic bovengehaald in een poging de begroting in evenwicht te houden. Ik vraag mij vooral af hoe de centrumsteden waarvan sommigen financieel veel minder gezond zijn dan Antwerpen dat aanpakken. Hoeveel projectsubsidies worden geschrapt, hoeveel mensen worden ontslagen en verliezen dus hun inkomen en niet alleen een projectsubsidie? Ik kan u zeggen, naar wat ik hier en daar hoor, dat het op vele plaatsen echt pijn zal doen. Goed dus voor al die gemeentebesturen dat de pers het alleen heeft over de 2,1 miljoen euro die Nabilla over drie jaar schrapt binnen een zeer groot budget.

Zelf zat ik met een veel zwaardere oefening. De inflatie die de prijzen voor materialen en lonen fors deed stijgen noopte mij tot een oefening om op een investeringsbegroting van 30 miljoen euro voor de volgende jaren meer dan 4 miljoen euro aan projecten te schrappen of uit te stellen. Het zijn maar stenen, zegt u, veel minder erg dan besparen op mensen? Wel, het betekent in een aantal gevallen dat we infrastructuurwerken die de verkeersveiligheid moeten verbeteren uitstellen. Ik hoop dat die kwestie van centen voor wie daar toch een ongeval meemaakt geen kwestie van leven of dood zal zijn. “Overdrijf eens niet!” Wel, ik heb het ooit meegemaakt dat we een bepaalde heraanleg moesten uitstellen omdat een nutsbedrijf plots veel te laat liet weten dat er eerst nog een leiding moest worden getrokken. In die tussentijd deed zich een dodelijk ongeval voor dat in het nieuwe wegprofiel nooit was gebeurd. Investeren in stenen is in het geval van weginfrastructuur wel degelijk investeren in mensen.

Misschien moeten de media hun focus eens verleggen en het zoveelste compleet overtrokken opiniestuk over Nabilla vervangen door een analyse waar ook de andere de Vlaamse gemeenten op besparen.

Paul Cordy, districtsburgemeester N-VA Antwerpen