11 juli

11 juli. Een dag die mij wel wat emotioneel maakt.

Ik denk wel eens terug aan die Middeleeuwse periode.

1302, wat een eeuwigheid geleden. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd in ons Vlaanderenland?

En ja hoor, Antwerpenaren dat waren Brabanders.

Waar het echt om gaat, is dat een volk heeft gezegd: het is genoeg geweest. Tot hier en niet verder.

Dat volk heeft de spaarzaam gevonden wapens opgenomen om te strijden tegen een overmacht.

Vandaag zie ik in politiek veel Vlamingen die hun eigen volk verraden. Voor de spreekwoordelijke stuiver.

Zoals de edelen toen?

Het doet me wat.

Overal in het straatbeeld zie je vlaggen verschijnen. Mensen die tonen dat ze fier zijn om Vlaming genoemd te worden.

Je ziet de vlaggen ook op pleinen, festiviteiten enz. Mooi.

Ik hou wel van die vlag. Simpel: als je kijkt naar de Belgische, Nederlandse, Duitse vlag, 3 streepjes…dat zegt toch niets?

Maar die zwarte leeuw op een geel doek? Dat is mooi. Het doet me wat.

Wist je dat de officiële vlag en het lied hun 50ste verjaardag vieren?

Overal in Vlaanderen wordt er feest gevierd of zijn er tal van activiteiten.

Hoe mooi is het dat overal mensen bij elkaar worden gebracht? Hier komt samen-leven toch echt tot uiting?

Bij ons in district Antwerpen, was het weer fantastisch. 2 dagen Feesten In Het Stadspark.

Optredens, petanque, ligstoelen, drank te kort want zalig weer…

En morgen verzamelen we gevlagd op de Grote Markt.

Het doet me wat.

Mag ik jullie een fantastisch fijne, stralende, gelukkige Vlaamse feestdag toewensen?

Voorzitter N-VA District Antwerpen Bart Steyaert